مستند جدال: چه کسی باید از سرنوشت قذافی درس بگیرد؟
همان هفته نخست شروع ناآرامیهای اخیر ایران، مسیح علینژاد روبروی سازمان ملل بالای سکویی رفت و سخنرانی پرشوری کرد. در این سخنرانی او با هیجانی بیمارگونه فریاد زد که خامنهای به زودی سرنوشت قذافی را پیدا خواهدکرد. در روزهای بعد هم ارجاع به «سرنوشت قذافی» بارها و بارها تکرار شد و به عبارتی ترجیع بند ادعای بسیاری از «سخنگویان» معترضین به ویژه در خارج از کشور شد.
ارجاع به قذافی اما اتفاقی عجیب بود و نشانهای دیگر بود دیگر از ناآشنایی افکار عمومی ایرانیان با دخالتهای امپریالیسم در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا در چند دهه گذشته. چرا که اگر کسی حتی در حد صفحه ویکیپدیا هم با تاریخ معاصر لیبی اشنایی داشت، سرنوشت لیبی بعد از قذافی، باید قاعدتا کابوس معترضین و انقلابیون میشد نه فانتزی و تخیل و آرزویی که برای تحققش روزشماری کنند.
پیشتر در جدال به همراه پریسا نصرآبادی در دو اپیزود به موضوع «انقلاب لیبی» و حمله نظامی ناتو به لیبی به بهانه حمایت از این انقلاب پرداختیم و سازوکارهای جنگ هیبریدی ناتو در لیبی را بررسی کردیم. حالا اما در این مستند رپورتاژ بیست و چهار دقیقهای یکبار دیگر داستان لیبی را به همراه تصاویر خبری مرور میکنیم.