2019-12-18

افزایش طول عمر عطای سرمایه داری نیست بلکه نتیجه سیاست ترقی خواهانه است

نوشته: جیسون هیکل
ترجمه: مهدی مازرونی

این قصه‌ای مکرر است. روایت غالب این است که سرمایه‌داری نیرویی مترقی بود که نقطه‌ی پایانی شد بر رعیت‌مداری، و آغازی شد بر بهبود شایان‌توجه در استانداردهای زندگی. اما این‌ افسانه در مقابل مدارک تاریخی پای استدلالش چوبین است.

بیایید آنچه را لایق تقدیر است بستاییم: پیشرفت در افزایش میانگین عمر مدیون خیزش‌های سیاسی مترقی است که منابع اقتصادی را در راه فراهم کردن خدمات همگانی قدرتمند به کار بسته‌اند. تاریخ به ما می‌گوید که در غیاب این نیروهای مترقی، رشد غالباً علیه شکوفایی اجتماعی عمل کرده است، نه در جهت آن.

2019-12-08

قیام علیه اهرام

عقیل دغاقله

این روزها همه جا خبر از ماجرای ماهشهر است. مقصود این متن شرح ماوقع این اعتراضات نیست چرا که بسیاری از هر دو طرف درگیر ماجرا را روایت کرده‌اند. این متن درباره زمینه‌ها و عواملی است که در پس اعتراض های اخیر ماهشهر وجود دارد؛ درباره آتش زیر خاکستری است که بنزینی بر آن ریخته شد و شعله‌ور شد. این مطلب درباره آن آتش زیر خاکستر است. ریشه‌های وقایع اخیر، فراتر از آخرین حلقه این زنجیره رخدادها- که امروز می‌بینیم- واکاوی شده است.

اجازه دهید از عکس‌های زیر شروع کنیم: تصاویری از پتروشیمی‌های ماهشهر هستند. به زیبایی‌های آنها نگاه کنید. خیره‌کننده است. نشانی است از عظمت و پیشرفت.

2019-11-13

با اتوموبیلهای الکتریکی در بن بست

ترجمه: مهدی مترجم

معضل حمل ونقل و رشد تعداد اتوموبیل های شخصی در سراسر جهان علاوه بر آلودگی دهشتناک محیط زیست همچنین کمبود فضای تحرک و جابجایی، بویژه در مرکز شهرها، را به همراه دارد. مشخص است که این روند نمی تواند همچنان ادامه یابد ولی این معضل هم همچون بسیاری دیگر به ساختاری مرتبط است که گلوی همه مردم جهان را می فشارد و راه گریزی هم از آن به نظر نمی رسد و یا بهتر است بگوییم با وجود ساختار موجود راه گریزی از آن نیست.

صنایع اتوموبیل سازی جهان در دوره اخیر چند ین بار بحران جدی اقتصادی را شاهد بوده اند. همیشه هم یک راه برون رفتی را ارائه داده اند: یک ایده اصلاحی نویی را. بکار بردن کاتالیزاتور. اتوموبیل های اسمارت. سوخت بیولوژیکی. و اینک هم اتوموبیل های الکتریکی. همه این ایده های اصلاحی که از درون انحصارات اتوموبیل سازی ارائه می شود در نهایت به این می انجامد که تعداد اتوموبیل بر روی زمین افزایش یابد، تراکم ماشین در شهرهای بزرگ بیشتر شود و محیط زیست و هوا آلوده تر و سلامت صدها میلیون انسان بیشتر در معرض خطر قرار بگیرد. در اینجا هم اکنون وعده هایی در مورد وسایل نقلیه الکتریکی طنین انداز شده. این بارهم در ده سال آینده این ایده به حرف و باد هوا تبدیل خواهد شد مانند وعده های مربوط به دیگر ایده های اصلاحی قبلی.

2019-08-02

دوبی و نه- ديدنی هايش

مطلب زیر گزارش سفر یوهان هری Johann Hari است به دوبی. یوهان هری ژورنالیست و نویسنده انگلیسی است. این گزارش در سال 2009 در ایندپندنت چاپ شد و برای مدتی یکی از پر خواننده ترین مقالات آن بود. همان سالها این مقاله توسط سایت روشنگری ترجمه و منتشر شده بود. این گزارش در سطح خوبی به همه زوایای دوبی پرداخته و نکاتی را جلوی چشم خواننده می آورد که حتی کسانی هم که به دبی سفر کرده اند یا این زوایا را ندیده اند و یا به آن توجه نکرده اند. به همین جهت با اینکه چند سالی از انتشار این گزارش می گذرد ولی نکات آن هیچگاه کهنه نشده و همواره قابل توجه است. ما این گزارش را با تصحیحات اندکی در اشتباهات تایپی و علائم گرامری آن دوباره در اینجا در دسترس خوانندگان سایت قرار داده و مطالعه آنرا توصیه می کنیم.


-کارن اندروز را در پارکينگ يکی از عالی ترين هتل های بين المللی پيدا کردم. او زنی لاغر اندام است که عليرغم لباس های چروکيده اش هنوز نشانه های زنی را که زمانی ثروتمند بود به نمايش می گذارد. او ماههاست که به پاس مهربانی نگهبان بنگلادشی که دلش نمی آيد کارن را از آنجا بيرون کند، در پارکينگ دیسنی لند زندگی ميکند و شبها در رنج روزش مي خوابد. او با شوهرش در سال 2005 از کانادا به دوبی آمد. وقتی که شوهرش نقشه خود برای کار در دوبی را با او در ميان گذاشت، اعتراض کرده بود که اين تصور را به خود راه ندهد که سياه بپوشد و لب به مشروب نزند، اما بعد از ورود به دوبی بهشت را کشف کرد...

2019-06-28

چرا غلط‌‌‌‌‌نویسی فارسی در افغانستان تبدیل به هنجار شده؟

عزیز حکیمی
روزنامه‌نگار و نویسنده

اشتباهات دستور زبانی و املایی در ادبیات نوشتاری و گفتاری فارسی در بالاترین سطوح اداری و آکادمیک در افغانستان - از دفتر ریاست جمهوری و پارلمان و وزارتخانه‌ها گرفته تا نهادهای بین‌المللی و دانشگاه‌ها - بحثی تازه نیست، هرچند برای علاقه‌مندان به زبان فارسی در افغانستان به شدت نگران‌کننده است.

جامعه بین‌المللی پس از سقوط طالبان آموزش و معارف را به اشکال مختلف در اولویت خود قرار داد. امروز وجود میلیون‌ها دانش‌آموز دختر و پسر در افغانستان همواره به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ جامعه بین‌المللی تلقی می‌شود. اما مشکل بزرگی که بیشتر نهادهای بین‌المللی به آن توجه چندانی نکردند، نبود ظرفیت لازم برای بازسازی معارف افغانستان بود.

در بازسازی نظام معارف افغانستان پول فقط یکی از ابزارهای لازم بود؛ چرا که بازسازی یا اعمار یک مکتب بدون وجود معلمان خوب و با تجربه، صرفا باعث شده که نسل امروز دانش‌آموزان نیز با نارسایی‌های زیادی در فرایند یادگیری روبرو باشند.

در مواردی سرازیر شدن کمک‌های مالی به بخش معارف به رواج فساد در این بخش و اتلاف آن منابع منجر شده است. قضیه "مکتب‌های خیالی" - مکاتبی که وجود نداشت اما برای آن‌ها منابع مالی اختصاص داده می‌شد - فقط یکی از نمونه‌های فساد و فرصت‌طلبی در بخش معارف است که چند سال پیش خبرساز شد.